تعداد روزه داران عزیز در ماه رمضان بیشتر از بیماران روزه خوار

امروز که داشتم تو مسیر به سمت خونه میومدم با فاصله سه نفر را دیدم که بطری آب دستشون گرفتن

پیش خودم گفتم عجب دوره زمونه ای شده انگار هیچ کس دیگه روزه نمی گیره!

این موضوع ذهنمو مشغول کرد...

کمی که فکر کردم به نتیجه قانع کننده ای رسیدم

آخه مگه اونی که روزه گرفته پیشونیش تابان میشه که تابلو باشه روزه است؟؟

بعد تو مسیر شروع کردم به شمردن آدمهایی که حس می کردم و حدس میزدم روزه هستند:

1 ، 2 ، 3 ، 4 ، ... ، 50 ، (برخی هم از سبزی و قابلمه دستشون معلوم بود دارن برای افطار می برن) 51 ، 52 ، 53 ، .... و این عدد حتی به بیش از 200 نفر رسید.

پس تعداد روزه داران بسیار بسیار بیشتر از روزه خواران میتونه باشه!

و چقدر زیبا خداوند روز عید فطر را قرار داد تا همه روزه داران از خانه بیرون آیند و  در محلی در کنار هم در صفوف به هم پیوسته نماز گزارند و این عظمت را به همه نشان دهند.

ولی اون تعدادی که به هر دلیلی روزه می خورند چه اصراری دارند که در ملا عام اینکار را انجام دهند؟ آیا شخصیتا مشکلی دارند؟ چون اعمال عبادی مانند روزه ماه رمضان  چیزی نیست که بخواهیم بندازیم تقصیر فرد دیگه یا جامعه و بنظر میرسه از یک ضعف شخصیتی نشات میگیره؟

و اینکه اون لحظه که روزه خواری در جامعه انجام میدهند آیا اون ضعف شخصیتی ارضا میشه؟ خلاصه فقط این سوالات موند که هنوز براش جوابی ندارم!

سلامی به گرمای عشق و به رحمت ماه مبارک رمضان به گرمی بخش زندگیم نسیم ....

سلام همرا ه نازنین زندگیم !

خوشحالم دوباره به وبلاگ سر زدی و من از دیدن این که این فضای خالص و بی ریا رو در کنار گفتمان زندگیمون داریم و براش ارزش قائلیم خوشحالم .

مهربون همیشگی و موهبت دائمی الهی من ! دوباره ماه مبارک رمضان اومده واینقدر عجله داره تموم بشه که هنوز چشم رو باز وبسته نکرده 13 روز از بهترین ایام این ماه رحمت و مغفرت الهی گذشت ...

خدای متعال لطف بفرمایند و ما رو در این ماه نورانی و رحمانی با ادراک و بخشش و مغفرت و عشق سرشار و بی انتهای

خودشون و در نهایت واصل به وصال حقیقی مقیم دائمی شبهای قدر بفرمایند و سفره شب قدرشون را برای ما گسترده و

دائم بفرمایند . انشاءالله.

همسر مهربانم ! این خاک پای کمترینت را از دعای با معرفت و عارفانه ات محروم نفرمای !

دوستت دارم چون که لایق بیش از این ها  و بهترین ها هستی !

نتیجه هفته اول سبک زندگیم

توی این هفته خیلی چیزی دستگیرم نشدم و فعلا به ضعفهای برنامه ریزیم منجر شد:

1. متوجه شدم که باید برای روزهای آینده حتما برنامه ریزی کلی داشته باشم

2. حتما حتما باید کارهای روز بعد را خودم در شب قبل مشخص کنم در غیر اینصورت دچار روزمرگی می شم و باید حتما حتما بدانم که فردا قصد دارم چه کارهایی انجام دهم و الویت بندی کنم که اگر به دلایلی اتفاقی افتاد حتما الویت هایم را در ساعات ابتدایی روز انجام داده باشم.(حتما خوب برنامه ریزی نداشتم که امروز کلاسم تشکیل نشد خوشحال شدم)

3. نکته ای که به سبک زندگی بر می گردد استفاده از تکنولوژی است. در هفته گذشته یک ابزار جدید (تبلت) چون مهمان ناخوانده ای وارد زندگیمان شد!

از اونجایی که برنامه ای برای آن نداشتم و ضرورتی برای استفاده از آن ولی اتفاقا خیلی وقتم را به بیهودگی گرفت و نتیجه گرفتم که از هیچ تکنولوژی نباید برای اوقات فراغت استفاده کرد بلکه باید براساس نیاز به سمت آن رفت.

سعی می کنم در هفته ای که در پیش رو دارم بهتر عمل کنم

نگاهی به گذشته حال و آینده

هر از چند گاهی عبارت سبک زندگی به گوشم می خوره و با خودم فکر می کنم آیا سبک زندگی ما درسته ؟ اگه اشتباهه کجاهای کارمون درست نیست ؟ و اگه درسته چه قسمتهاییش است و آیا نباید تقویت بشه؟

و همه اینها مهمه وقتی که بخوایم زندگیمون بهتر بهتر بشه

برای همین امروز تصمیم گرفتم به مدت یکهفته ریز کارهای روزمره ای که انجام میدم را بنویسم تا ببینم کجای این ماجرا قرار دارم...

فکر کنم ماه رمضانی که در پیش رو داریم فرصت خوبی باشه تا بتونیم زندگیمون را به سوی روشنایی ها جهت بدیم.