داشتم عکسهای تعطیلات نوروز را تماشا می کردم مخصوصا عکسهای اصفهان
لحظه لحظه اش شیرین بود
تا اینکه رسیدم به عکسهای مدرسه امام صادق و نکات اخلاقی که شرط ورود به کلاس برخی اساتید بود. خیلی برام جالب بود که چقدر زیبا آموزش می دادند:
آداب مخصوص شاگرد:
اول آنکه نیت خود را نیکو بدارد و دل خود را از پلیدی ها پاک سازد تا شایسته پذیرش نگهداری و تداوم علم شود
دوم آنکه در فراغت ، شادابی ، جوانی ، توانمندی ، آسودگی خاطر ، سلامت حواس و موانع علم را غنیمت شمارد. در حدیث آمده است: فراگیری در کودکی چون حکاکی بر روی سنگ است و در بزرگسالی چون نگاشتن بر روی آب است.
سوم باید کاملا برحذر باشد از اینکه در محضر استاد پشت سر کسی سخن بگوید یا در نزد او از کسی سخن چینی کند یا اینکه میان استاد و دیگری اختلافی بیندازد.
چهارم انکه در توضیح مطلبی یا در پاسخ به پرسشی از استاد یا از دیگران به استاد پیشی نگیرد.
پنجم هر گاه در راه خود با استاد رو به رو شد در سلام کردن بر او پیشی گیرد.
کاش معلمهای امروز هم ادب را اول از همه یاد شاگرد می دادند.